ياد او

رقعي، شوميز، 145 صفحه، چاپ اول 1382، چاپ سوم 1384.

اين كتاب در موضوع «ياد خدا» است كه مباحث مربوط به آن را با محوريت خطبه‌اى از اميرالمؤمنين(عليه السلام) شرح و بسط داده است. اين نوشتار حاصل سلسله گفتارى است از حكيمِ فرزانه و دانشمند ژرف‌انديش و روشن‌ضمير، حضرت آيت‌اللّه مصباح يزدى(ادام‌الله‌ظلّه‌العالى)، كه به‌عنوان درآمد و شرحى بر آن خطبه بيان شده است. اين اثر توسط حجت‌الاسلام والمسلمين کريم سبحاني تدوين و نگارش يافته و به همت انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى(رحمه الله) در سال 1382 منتشر شده است.

در پيش‌گفتار اين كتاب مي‌خوانيم:

انسان اين موجود بي‌نهايت كوچك و ضعيف و سرتاپا نياز، در صورتى مي‌تواند بر نابساماني‌هاى روحى و روانى خويش فايق آيد كه همسو با نظام تكوين، در ساحت هشيارى، پيوندى دقيق با خداوند برقرار كند و با ارتباط قلبى با سرچشمه همه خوبي‌ها، پاكي‌ها و آفريدگار محبت و صفا و با حضور در محفل انس خالق يكتا، روانش را آرامش بخشد: أَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.

ياد خداوند، موجب اطمينان، آرامش و نشاط درون آدمى است و نمي‌گذارد اندوه‌هاى برخاسته از كاستي‌هاى حيات مادّى موجوديت انسان را به خطر افكند؛ همان‌گونه كه نمي‌گذارد سرمستى غرقه شدن در كامجويي‌ها، راز نهايى شخصيت آدمى را از بين ببرد. ياد خداوند، دل را صفا و جلا مي‌دهد و زنگار غفلت‌ها و از خودفراموشي‌ها را مي‌زدايد.

در جاى جاى قرآن و سنتِ بر جاى مانده از ميراث‌داران وحى الهى و از جمله نهج‌البلاغه كه دريايى است بي‌كران از گوهرهاى ناب معرفت الهى، برگ‌هاى زرينى از عظمت و شكوه ياد خداوند ورق خورده؛ از اين شمار، اميرالمؤمنين(عليه السلام) در خطبه 222 نهج‌البلاغه در عالي‌ترين مضامين مقام اهل ذكر را معرفى مي‌كنند.

در اين كتاب، استاد پس از بيان مفهوم، انواع، حقيقت، مراتب، اهميت، شرايط، آثار و فوائد ذكر، به مقام اهل ذكر در كلام اميرالمؤمنين(عليه السلام) اشاره نموده و سپس به شرح خطبه آن حضرت پرداخته‌اند.

شايان ذکر است، اين کتاب به همراه کتاب «بر درگاه دوست» در مجموعه آثار حضرت استاد با عنوان «مشکات» چاپ و منتشر شده است.

گفتني است، اين کتاب توسط آقاي «عباس نورالدين» به زبان عربي ترجمه و در سال 1396 به‌همت انتشارات «دارالمعارف الحکميه» بيروت چاپ و منتشر شده است.